วันอังคารที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ประวัติของทีมชาติอังกฤษ

ฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ

ฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ ทีมฟุตบอลตัวแทนจาก ชาติอังกฤษ สำหรับในการแข่งขันฟุตบอลระหว่าง ชาติ ในการแข่งขันฟุตบอล โลก และ ฟุตบอลยูโร โดยทีมชาติอังกฤษเป็นไม่กี่ทีมที่ไม่มีสิทธิในการแข่งขันกีฬา โอลิมปิก เนื่องจากเหตุผลทางการเมืองที่ประเทศอังกฤษไม่ถือว่าเป็นประเทศ

เนื้อหา

[ซ่อน]

[แก้] ประวัติ ทีม

[แก้] ผลงาน

[แก้] ฟุตบอล โลก

ทีมชาติอังกฤษ ชนะเลิศฟุตบอลโลก 1 ครั้ง ใน ฟุตบอล โลก 1966 นับจากการแข่งทั้งหมด ทีมชาติอังกฤษ เข้าฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายทั้งหมด 12 ครั้ง (ฟุตบอลโลก 2006 เป็นครั้งที่ 12) ซึ่งอังกฤษเริ่มเล่นครั้งแรกใน ฟุตบอลโลก 1950 ซึ่งในครั้งแรกนั้นแม้จะผ่านรอบคัดเลือกแต่ตกรอบแรกไป ซึ่งหลังจากนั้นทีมอังกฤษผ่านรอบคัดเลือกมาตลอดทุกปีต่อเนื่องกัน จนกระทั่งชนะเลิศในฟุตบอลโลก 1966 แต่หลังจากนั้นใน ฟุตบอลโลก 1974, 1988 และ 1994 ทีมชาติอังกฤษไม่ผ่านรอบคัดเลือก โดยใน ฟุตบอล โลก 2006 ทีมชาติอังกฤษเข้าสู่รอบก่อนรองชนะเลิศและแพ้ ทีมชาติโปรตุเกสไปจากการดวลจุดโทษ และล่าสุด ฟุตบอล โลก 2010 ทีมชาติอังกฤษก็ต้องตกรอบตั้งแต่รอบ 16 ทีมสุดท้าย โดยแพ้ ทีมชาติเยอรมันไป 1-4 เมื่อวันอาทิตย์ที่ 27 มิถุนายนที่ผ่านมา

[แก้] ฟุตบอล ชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป

  • 1960 - แชมป์
  • 1964 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
  • 1968 - อันดับ 3
  • 1972 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
  • 1976 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
  • 1980 - รอบแรก
  • 1984 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
  • 1988 - รอบแรก
  • 1992 - รอบแรก
  • 1996 - รอบรองชนะเลิศ
  • 2000 - รอบแรก
  • 2004 - รอบก่อนรองชนะเลิศ
  • 2008 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก

[แก้] อดีต ผู้เล่นคนสำคัญ

[แก้] ผู้ เล่นชุดปัจจุบันคนสำคัญ

[แก้] สถิติ ดาวยิง

# ชื่อ ช่วงเวลา ประตู ลงเล่น
1 บ็อบบี ชาร์ลตัน 1958 - 1970 49 106
2 แกรี ลินีเกอร์ 1984 - 1992 48 80
3 จิมมี กรีฟส์ 1959 - 1967 44 57
4 ไม เคิล โอเวน^ 1998 - ปัจจุบัน 40 89
^ ยังคงเล่นอยู่

ประวัติของทีมชาติไทย

Thailand National Football Team

ฟุตบอลทีมชาติไทย เป็นทีมฟุตบอลตัวแทนของประเทศไทยของทีมชาย ในการแข่งขันระดับนานาชาติ ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2458 บริหารทีมโดย สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ โดยในปัจจุบัน ทีมชาติไทย ยังไม่มีผลงานที่โดดเด่นในระดับโลก ซึ่งทีมไทยยังไม่เคยได้เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลโลก แต่ได้เข้าร่วมแข่งในกีฬาโอลิมปิก 2 ครั้ง ส่วนในระดับทวีปเอเชียนั้น ทีมชาติไทย เคยได้อันดับสูงสุดคืออันดับที่ 3 ในเอเชียนคัพ 1972 ในปี พ.ศ. 2515 ที่ประเทศไทยได้เป็นเจ้าภาพ และในเอเชียนเกมส์ ทีมไทยได้เข้าร่วม 4 ครั้ง โดยได้อันดับสูงสุดคือได้เข้าร่วมในรอบสี่ทีมสุดท้าย ส่วนการแข่งขันในระดับภูมิภาคอาเซียนนั้น ทีมไทยเป็นแชมป์ซีเกมส์ 13 ครั้ง อาเซียนฟุตบอลแชมเปียนชิพ 3 ครั้ง และคิงส์คัพที่จัดขึ้นในประเทศไทย 12 ครั้ง ล่าสุดทีมชาติไทยได้เหรียญทองในซีเกมส์ 2007 หลังจากชนะทีมชาติพม่า 2 ประตูต่อ 0 ส่วนในด้าน ฟุตบอลโลก 2010 รอบคัดเลือก ทีมไทยผ่านเข้าสู่รอบที่ 3 โดยจับฉลากแข่งสายเดียวกับ ญี่ปุ่น โอมาน และ บาห์เรน

สโมสรฟุตบอลเรอัลมาดริด

สโมสรฟุตบอลเรอัลมาดริด

สโมสรฟุตบอลเรอัลมาดริด (สเปน: Real Madrid Club de Fútbol) หรือที่รู้จักกันในชื่อ เรอัลมาดริด, ราชัน ชุดขาว หรือ รีลมาดริด เป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพที่มีชื่อเสียงมากที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศ สเปน ตั้งอยู่ที่กรุงมาดริดเมือง หลวงของประเทศ ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1902 เล่นในลา ลีกา และเป็นหนึ่งในสโมสรที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในวงการฟุตบอลศตวรรษที่ 20 โดยสามารถคว้าแชมป์ลา ลีกาได้ทั้งสิ้น 31 สมัย ถ้วยโกปาเดลเรย์ 17 ครั้ง และยู ฟ่าแชมเปียนส์ลีก 9 สมัยซึ่งเป็นสถิติสูงสุดของรายการ นอกจากนั้น เรอัลมาดริดยังได้เป็นสมาชิกของกลุ่มจี-14 ซึ่งเป็นกลุ่มของสโมสรฟุตบอลชั้นนำของยุโรปอีกด้วย[4]
สนามเหย้าของสโมสรคือสนามซาน เตียโก เบร์นาเบวอันมีชื่อเสียงแห่งกรุงมาดริด เรอัลมาดริดเป็นสโมสรที่มีหุ้นส่วน (socios) เป็นเจ้าของและเป็นผู้ดำเนินการมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1902 ซึ่งแตกต่างกับสโมสรส่วนใหญ่ เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม ค.ศ. 2000 ฟี ฟ่าได้จัดว่าเรอัลมาดริดเป็นสโมสรที่ดีที่สุดแห่งศตวรรษที่ 20[5]
ราชันชุดขาวนั้นเป็นสโมสรที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประวัติศาสตร์ รายการแข่งขันของยู ฟ่าด้วยการคว้าแชมป์ยู ฟ่าแชมเปียนส์ลีก 9 สมัยและยูฟ่าคัพ 2 สมัย ซึ่งมากกว่าสโมสรอื่น ๆ ทุกสโมสร [6] มีเพียงโทรฟียุโรปเดียวที่เรอัลมาดริดยังไม่เคยได้ นั่นคือ ยู ฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ ซึ่งพวกเขามีสิทธิ์เล่น 2 ครั้งแต่ก็พ่ายไปทั้งสองนัดโดยครั้งแรกแพ้ให้กับเชลซี 2-1 ในปี ค.ศ. 1971 และเสมอ 1-1 ในนัดแรกก่อนที่จะแพ้ 1-0 ในนัดที่สองให้กับอาเบอร์ดีนด้วยประตูรวม 2-1 ในปี ค.ศ. 1983
เรอัลมาดริดยังเป็นสโมสรที่ใหญ่ที่สุดและได้รับความนิยมสูงสุดในโลกจาก กรณีศึกษาของมหา วิทยาลัยฮาร์วาร์ดในปี ค.ศ. 2007[7] และยังเป็นสโมสรที่ทำรายได้มากที่สุดในโลกอีกด้วย[8]
เรอัลมาดริดเคยเดินทางมาเตะกับทีมชาติไทยในวันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2548 (ค.ศ. 2005) ที่ราช มังคลากีฬาสถาน ผลการแข่งขันเรอัลมาดริดชนะไป 2-1 ประตู

ผู้ เล่นชุดปัจจุบัน

Note: ธงชาติที่ปรากฎบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎ ของฟี ฟ่า ตามความเหมาะสม เพราะบางผู้เล่นอาจถือสองสัญชาติ
หมายเลข
ตำแหน่ง ผู้เล่น
1 Flag of สเปน GK อี เกร์ กาซียัส
2 Flag of โปรตุเกส DF ริคาร์โด้ คาร์วัลโญ่
3 Flag of โปรตุเกส DF เป เป
4 Flag of สเปน DF เซร์คี โอ ราโมส
5 Flag of 
อาร์เจนตินา MF เฟร์นันโด กาโก
6 Flag of โตโก FW เอ็ม มานูเอล อาเดบายอร์ (ยืมตัวจาก แมนเชสเตอร์ซิตี)
7 Flag of โปรตุเกส FW คริ สเตียโน โรนัลโด
8 Flag of บราซิล MF กา ก้า
9 Flag of ฝรั่งเศส FW คา ริม เบนเซมา
10 Flag of ฝรั่งเศส MF ลาซา นา ดียารา
11 Flag of สเปน MF เอสเตบัน กราเนโร่
12 Flag of บราซิล DF มาร์เซลู วีเอรา

หมายเลข
ตำแหน่ง ผู้เล่น
13 Flag of สเปน GK อันโตเนียว อาดัน
14 Flag of สเปน MF ชา บี อาลอนโซ
16 Flag of สเปน MF เซร์คีโอ คานาเลส
17 Flag of สเปน DF อัลบาโร่ อาร์เบลัว
18 Flag of สเปน DF รา อุล อัลบีออล
19 Flag of 
อาร์เจนตินา DF เอเซเกียล กาไรย์
20 Flag of 
อาร์เจนตินา FW กอ นซาโล อีกวาอิน
21 Flag of สเปน MF เปโดร เลออน
22 Flag of 
อาร์เจนตินา MF อัง เคล ดิ มาเรีย
23 Flag of เยอรมนี MF เม ซุท เอิทซิล
24 Flag of เยอรมนี MF ซา มี่ เคดิร่า
25 Flag of โปแลนด์ GK เจอร์ซี่ ดูเดก

ประวัติเอซีมิลาน

ประวัติสโมสร


AC Milan ย่อมาจาก Associazione Calcio Milan ได้ก่อตั้งสโมสรขึ้นเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม ค.ศ. 1899 โดยชาวอังกฤษสามคน ได้พูดคุยกันที่ห้องหนึ่งในโรงแรมโฮเตลดู นอร์ และเกิดความคิดที่จะสร้างสโมสรคริกเกตและฟุตบอลชื่อ “Milan Football and Cricket Club” ซึ่งตอนเริ่มก่อตั้งใหม่ๆ คลับแห่งนี้เน้นไปที่คริกเกตมากกว่า แต่เมื่อข่าวค่อยๆแพร่กระจายออกไป ก็มีผู้คนให้การสนับสนุนฟุตบอลมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีอัล เฟรด เอ็ดเวิร์ดส์ ทำหน้าที่ประธานสโมสรเป็นคนแรก โดยหลังจากที่ไปขึ้นทะเบียนกับสหภาพฟุตบอลอิตาเลี่ยนแล้ว ทีมก็ได้เข้าร่วมชิงชัยในฟุตบอล รวมทั้งเริ่มสร้างสนามเพื่อใช้ในการเป็นเจ้าบ้าน โดยทำการสร้างสนามที่บริเวณทรอตเตอร์ ซึ่งในปัจจุบันก็คือ สถานีรถไฟกลางนั่นเอง

นัดเปิดสนามนัดแรกของสโมสรคือ การที่มิลานแข่งกับทีมเมดิโอลานุม ในวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 1900 และมิลานเอาชนะไปได้ 3-0 ซึ่งผู้เล่น 11 คนแรกของสโมสรประกอบไปด้วย ฮู้ ด ชิ ญญากี้ ตอร์เรตต้า ลี ส์ คิลปิน วา เลริโอ้ ดู บินี่ เด วี่ส์ เน วิลล์ อัล ลิสัน ฟอร์ เมนติ โดยในขณะนั้น คิลปินเป็น ทั้งหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งสโมสรและเป็นกัปตันทีมฟุตบอล อีกทั้งยังได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้เล่นที่ดีที่สุดของทีมในขณะนั้น แต่ทว่าการแข่งขันอย่างเป็นทางการจริงๆ มิลานกลับแพ้โต ริโน่ 0-3 เมื่อวันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1900

ในปี ค.ศ. 1919 สโมสรได้เปลี่ยนชื่อเป็น “Milan Football Club” จากนั้นในปี ค.ศ. 1936 ก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น “Milan Associazione Sportiva” ต่อมาในปี ค.ศ. 1938 เปลี่ยนมาเป็น “Associazione Calcio Milano” สุดท้ายเปลี่ยนมาเป็น “Associazione Calcio Milan” ในปี ค.ศ. 1945 และใช้ชื่อนี้มาจนถึงปัจจุบัน

เอซี มิลาน ใช้สีแดง-ดำ เป็นสีประจำทีม มีฉายาในภาษาอิตาเลี่ยนว่า “รอ สโซ่เนรี่” หรือ “อิล ดิอาโวโล่” ส่วนในภาษาไทยเรียกว่า “ปีศาจ แดง-ดำ” และเรียกเหล่ากองเชียร์ของสโมสรว่า “มิลานิสต้า”

เอซี มิลาน ใช้สนาม ซาน ซิโร่ หรือ สตา ดิโอ้ จูเซ็ปเป้ เมอัซซ่า ซึ่งเป็นสนามประจำเมืองมิลาน มีความจุโดยประมาณ 80,074 คน (ปัจจุบัน) เป็นสนามประจำทีม โดยสนามซาน ซิโร่ สร้างขึ้นครั้งแรกเมื่อวันที่ 19 กันยายน ค.ศ. 1926 ซึ่งผู้ที่ริเริ่มความคิดคือ ปิ เอโร่ ปิเรลลี่ ประธานสโมสรของมิลานในขณะนั้น โดยเขาคิดที่จะมอบมันเป็นของขวัญให้กับสโมสร สนามซาน ซิโร่ใช้เวลาในการสร้างทั้งหมด 1 ปี โดยสามารถจุผู้ชมได้ 10,000 ที่นั่ง ต่อมาในปี ค.ศ. 1939 ได้มีการปรับปรุงสนามซาน ซิโร่ เพื่อให้สามารถรองรับแฟนบอลที่มาเข้าชมการแข่งขันได้มากขึ้น โดยครั้งนี้ได้เพิ่มจำนวนที่นั่งขึ้นไปเป็น 55,000 ที่นั่ง

ในปี ค.ศ. 1986 ได้มีการปรับปรุงสนามซาน ซิโร่อีกครั้งหนึ่ง เพื่อใช้เป็นสนามในการจัดการแข่งขันฟุตบอล โลก 1990 โดยครั้งนี้ได้มีการสร้างหลังคาที่ทำด้วยไฟเบอร์กลาส และสร้างหอคอยทางขึ้นอีก 11 ด้านเสียใหม่ รวมทั้งเพิ่มความจุของที่นั่ง จากเดิม 5 หมื่นกว่าที่นั่ง ไปเป็น 85,700 ที่นั่ง ซึ่งมีการคาดกันว่า ถ้าเอากันจริงๆแล้ว สนามซาน ซิโร่ น่าจะสามารถรองรับผู้ชมได้ถึง 150,000 คน แต่เนื่องจากติดปัญหาในด้านความปลอดภัย สภาเมืองมิ ลาน จึงได้ออกกฎห้ามมิให้มีผู้ชมเกินกว่า 100,000 คน

เกียรติประวัติการแข่งขัน


- ยุคเริ่มก่อตั้งถึงยุคทศวรรษที่ 40 ยุคนี้ถือเป็นยุคมืดของมิลาน โดยตลอดระยะเวลาครึ่งศตวรรษ มิลานได้แชมป์อิ ตาเลี่ยน ฟุตบอล แชมเปี้ยนชิพ หรือกัล โช่ เซเรีย อา เพียงแค่ 3 สมัยเท่านั้น ในปี 1901, 1906 และ 1907 รองแชมป์ 2 ครั้ง ในปี 1902 และ 1948, รองแชมป์โค ปป้า อิตาเลีย 1 ครั้ง ในปี 1942 โดยแพ้ให้กับยู เวนตุส นอกจากนั้นแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เป็นชิ้นเป็นอัน ปล่อยให้เจ นัว, โป ร แวร์เชลลี่, ยู เวนตุส, อินเตอร์, โต ริโน่ และโบ โลญญ่า ผลัดกันขึ้นครองแชมป์อย่างสนุกมือ โดยนักเตะที่สำคัญในช่วงนี้ ได้แก่ เฮอร์เบิร์ต คิลปิน, หลุยส์ ฟาน แฮช, อัล โด้ เคเวนินี่, จู เซ็ปเป้ ซานตากอสติโน่, อัล โด้ โบฟฟี่, คา ร์โล อันโนวาซซี่, เรน โซ่ บูรินี่ และโอ เมโร่ โตญญ่อน เป็นต้น

- ยุคทศวรรษที่ 50 ยุคนี้ มิลานได้แชมป์กัล โช่ เซเรีย อา ถึง 4 สมัย ในปี 1951, 1955, 1957 และ 1959 รองแชมป์อีก 3 ครั้ง ในปี 1950, 1952 และ 1956 ส่วนในระดับทวีปนั้น มิลานได้เข้าชิงยู โรเปี้ยน คัพ ในปี 1958 แต่แพ้ต่อเร อัล มาดริด ยอดทีมในยุคนั้นไป 2-3 ในช่วงต่อเวลาพิเศษ โดยนักเตะที่สำคัญในยุคนี้ ได้แก่ สาม ทหารเสือสวีดิช เก ร-โน-ลี อย่างกุน น่าร์ เกร็น, กุน น่าร์ นอร์ดาห์ล และนิลส์ ลีดโฮล์ม นอกจากนี้ก็ยังมีอีกหลายคน เช่น เช ซาเร่ มัลดินี่, ฮวน เชียฟฟิโน่, ฟราน เชสโก้ ซากัตติ, อา ร์ตูโร่ ซิลเวสตรี้ และลอเรน โซ่ บุฟฟ่อน เป็นต้น

- ยุคทศวรรษที่ 60 ยุคนี้ถือเป็นยุครุ่งเรืองยุคหนึ่งของมิลาน โดยมิลานได้แชมป์กัล โช่ เซเรีย อา 2 สมัย ในปี 1962 และ 1968 รองแชมป์อีก 3 ครั้ง ในปี 1961, 1965 และ 1969, แชมป์โค ปป้า อิตาเลีย 1 สมัย ในปี 1967 ที่เอาชนะปา โดว่า รองแชมป์อีก 1 ครั้ง ในปี 1968 ที่แพ้ต่อโต ริโน่, แชมป์ยู โรเปี้ยน คัพ 2 สมัย ในปี 1963 ที่เอาชนะเบน ฟิก้า ของ"เสือดำแห่งโมซัมบิก" ยู เซบิโอ้ ไป 2-1 และปี 1969 ที่ถล่มอา แจ๊กซ์ ของ"นักเตะเทวดา" โย ฮัน ครัฟฟ์ ไปถึง 4-1, แชมป์ยู โรเปี้ยน คัพ วินเนอร์ส คัพ 1 สมัย ในปี 1968 ที่เอาชนะฮัม บูร์ก และได้แชมป์สโมสร โลก 1 สมัย โดยเอาชนะเอส ตูเดียนเตส ในปี 1969 รองแชมป์อีก 1 ครั้ง ในปี 1963 ที่พ่ายต่อซาน โต๊ส ของ"ไข่มุกดำ" เป เล่ โดยนักเตะที่สำคัญในยุคนี้ ได้แก่ จาน นี่ ริเวร่า, โฮ เซ่ อัลตาฟินี่, ปิ เอริโน่ ปราติ, อัน เจโล่ ซอร์มานี่, จาน คาร์โล ดาโนว่า, คา ร์ล-ไฮนซ์ ชเนลลิงเกอร์, มาริ โอ้ เตร๊บบี้, บรู โน่ โมร่า, โจ วานนี่ โลเดตติ, มาริ โอ้ ดาวิด, โจ วานนี่ ตราปัตโตนี่, อัน เจโล่ อันกวิลเลตติ, โร แบร์โต้ โรซาโต้, ลุย จิ ราดิเซ่, ดิ โน่ ซานี่, จอร์โจ้ เกซซี่ และฟา บิโอ้ คูดิชินี่ เป็นต้น โดยยอดผู้จัดการทีมของมิลานในยุคนี้คือ เน เรโอ้ ร็อคโค่

- ยุคทศวรรษที่ 70 ยุคนี้ถือเป็นยุคประคองตัว ความสำเร็จภายในประเทศตกไปเป็นของยู เวนตุสอีกครั้ง ส่วนในระดับยุโรป ก็ไม่สามารถที่จะขึ้นไปทาบรัศมีของอา แจ๊กซ์, บา เยิร์น และลิ เวอร์พูลได้เลย โดยมิลานได้แชมป์กัล โช่ เซเรีย อา เพียงแค่ 1 สมัย ในปี 1979 รองแชมป์ 3 ครั้งติดต่อกัน ในปี 1971, 1972 และ 1973, แชมป์โค ปป้า อิตาเลีย 3 สมัย ในปี 1972, 1973 และ 1977 ที่ชนะนา โปลี, ยู เวนตุส และอินเตอร์ ตามลำดับ รองแชมป์อีก 2 ครั้ง ในปี 1971 ที่แพ้ต่อโต ริโน่ และในปี 1975 ที่แพ้ต่อฟิออ เรนติน่า, แชมป์ยู โรเปี้ยน คัพ วินเนอร์ส คัพ 1 สมัย ในปี 1973 ที่เอาชนะลีดส์ และรองแชมป์ 1 ครั้ง ในปี 1974 ที่แพ้ต่อมัก เดบวร์ก นอกจากนี้ ยังได้รองแชมป์ยู โรเปี้ยน ซูเปอร์ คัพ 1 ครั้ง ในปี 1973 โดยที่นัดแรกเล่นในบ้าน เอาชนะอา แจ๊กซ์ได้ 1-0 แต่พอไปเยือนกลับโดนอัดกลับมาถึง 6-0 ชวดแชมป์ไปอย่างเจ็บปวด โดยนักเตะที่สำคัญในยุคนี้ ได้แก่ อัล แบร์ติโน่ บิก้อน, อัล โด้ มัลเดร่า, จู เซ็ปเป้ ซาบาดินี่, อัล โด้ เบท, เอ กิดิโอ้ คัลโลนี่, ฟู ลวิโอ้ โคลโลวาติ, เอ็น ริโก้ อัลแบร์โตซี่, โร เมโอ เบเนตติ และรู เบน บูริอานี่ เป็นต้น

- ยุคทศวรรษที่ 80 ในช่วงต้นทศวรรษถือเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดของสโมสร เมื่อมิลานถูกปรับตกชั้นในปี 1980 จากข้อหาพัวพันกับคดีการล้มบอลของประธานสโมสร เฟลิ เซ่ โคลอมโบ้ และผู้รักษาประตูของทีมอย่างเอ็น ริโก้ อัลแบร์โตซี่ ทำให้ทีมต้องลงเล่นในศึกกัล โช่ เซเรีย บี เป็นครั้งแรก ซึ่งถึงแม้ว่าจะคว้าแชมป์เซ เรีย บี ได้ในทันที แต่เมื่อกลับคืนสู่เซ เรีย อา ได้เพียงฤดูกาลเดียวก็ต้องตกชั้นอีก อย่างไรก็ตาม มิลานก็สามารถกลับคืนสู่เซ เรีย อา ในฐานะแชมป์เซ เรีย บี อีกครั้ง ในปี 1983 แต่ทว่าหลังจากนั้นไม่นาน ประธานสโมสร จู เซ็ปเป้ ฟาริน่า ได้พัวพันกับคดีทางกฎหมาย จนทำให้เขาตัดสินใจหนีไปอยู่ที่แอฟริกาใต้ พร้อมกับเอาเงินของสโมสรไปด้วย มิลานในขณะนั้นจึงอยู่ในสภาพเกือบล้มละลาย แต่เมื่อมีมหาเศรษฐีที่ชื่อ ซิ ลวิโอ้ แบร์ลุสโคนี่ เข้ามาเทคโอเวอร์กิจการของสโมสรในปี 1986 มิลานก็เริ่มเข้าสู่ยุครุ่งเรืองอีกครั้ง โดยมิลานได้แชมป์กัล โช่ เซเรีย อา 1 สมัย ในปี 1988, รองแชมป์โค ปป้า อิตาเลีย 1 ครั้ง ในปี 1985 ที่แพ้ต่อซามพ์โด เรีย, ได้แชมป์อิ ตาเลี่ยน ซูเปอร์ คัพ 1 สมัย ในปี 1988 ที่ชนะซามพ์โด เรีย, แชมป์ยู โรเปี้ยน คัพ 1 สมัย ในปี 1989 ที่ถล่มสเต อัว บูคาเรสต์ 4-0, แชมป์ยู โรเปี้ยน ซูเปอร์ คัพ 1 สมัย ในปี 1989 ที่เอาชนะบาร์ เซโลน่า และได้แชมป์สโมสร โลก 1 สมัย ในปี 1989 อีกเช่นกัน โดยเอาชนะแอ ตเลติโก้ นาซิอองนาล 1-0 ซึ่งนักเตะที่สำคัญในยุคนี้ ได้แก่ สาม ทหารเสือดัตช์อย่าง มา ร์โก้ ฟาน บาสเท่น, รุด กุลลิต และแฟรง ค์ ไรจ์การ์ด นอกจากนั้นก็ยังมี เปา โล มัลดินี่, ฟรัง โก้ บาเรซี่, อเล สซานโดร คอสตาคูร์ต้า, เมา โร่ ตัสซอตติ, ฟิ ลิปโป้ กัลลี่, โจ วานนี่ กัลลี่, โร แบร์โต้ โดนาโดนี่, อัล เบริโก้ เอวานี่, คา ร์โล อันเชลอตติ, ดา นิเอเล่ มัสซาโร่,

ประวัติสโมรฟุตบอลอินเตอร์ มิลาน กัลโช่ เซเรีย อา อิตาลี

ประวัติสโมรฟุตบอลอินเตอร์ มิลาน กัลโช่ เซเรีย อา อิตาลี
โลโก้สัญลักษณ์ สโมสรอินเตอร์ มิลาน
ชื่อเต็ม Football Club
Internazionale Milano
ฉายา Nerazzurri (ดำ-น้ำเงิน)
Il Biscione (งูยักษ์)
ก่อ ตั้ง 9 มีนาคม ค.ศ. 1908
สนาม ซานซีโร, มิลาน, อิตาลี่
ความจุ 82,955
เจ้าของสโมสร {{{เจ้าของสโมสร}}}
ประธานสโมสร  มัสซิโม่ โมรัตติ
ผู้จัดการทีม  โชเซ่ มูรินโญ่
ลีก เซเรียอา
2008-09 เซเรียอา ชนะเลิศ

สโมสรฟุตบอลอินเตอร์นาซิอองนาเล่ มิลาโน (Football Club Internazionale Milano) มักเรียกอย่างสั้นว่าอินเตอร์ หรืออินเตอร์ มิลานในต่างประเทศ เป็นสโมสรฟุตบอลอิตาลี ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1908 ตั้งอยู่ในเมืองมิลานในเขตลอมบาร์ดี โดยเป็นสโมสรเดียวที่เล่นลีกเซเรียอามาทุกสมัยตั้งแต่ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1929 และปัจจุบันเป็นสมาชิกในกลุ่มฟุตบอล จี-14 สีเสื้อประจำสโมสรคือสีน้ำเงินและสีดำลายทาง
ผู้เล่นชุด ปัจจุบันของสโมสร อินเตอร์มิลาน
ฆาเบียร์ ซาเน็ตติ (กัปตันทีม)ของสโมสรอินเตอร์ มิลาน
เบอร์  ตำแหน่ง รายชื่อ
1  GK ฟรานเชสโก้ ตอลโด้
2  DF อีบัน คอร์โดบ้า
4  DF ฆาเบียร์ ซาเน็ตติ (กัปตันทีม)
5  MF เดยัน สแตนโควิช
6  DF ลูซิโอ
7  MF ริคาร์โด้ ควาเรสม่า
8  MF ธีอาโก้ มอตต้า
9  FW ซามูแอล เอโต้
10  MF เวสลี่ย์ ซไนย์เดอร์
11  MF ซุลเล่ย์ มุนตารี่
12  GK ฌูลิโอ เซซ่าร์
13  DF ดักลาส ไมค่อน
18  FW ดาวิด ซัวโซ่
19  MF เอสเตบัน กัมบิอาสโซ่
22  FW ดีเอโก้ มิลิโต้
23  DF มาร์โก มาเตรัซซี่
25  DF วอลเตอร์ ซามูเอล
26  DF คริสเตียน คิวู
30  MF อเลสซานโดร มันชินี่
39  DF ดาวิเด้ ซานตัน
45  FW มาริโอ บาโลเตลลี่
  FW โกรัน ปานเดพ